الل پاشنه تختی

دختر هایی که پاشنه ی کفششان تخت است، دو حالت دارند. یا خیلی قدشان بلند است و نیازی ندارند که با پاشنه های یدکی یکی دو سانتی به قدشان اضافه کنند. البته این خصوصیتشان هیچ وقت باعث دوست داشتنی شدنشان نمی شود. شاید خصوصیت دیگری داشته باشند که بشود بهشان گفت دوست داشتنی! ولی صرف بلند قد بودن عملا باعث دوست داشتنی بودن نمی شود و این یک قانون است! حتی برای شما دوست عزیز.

اما دخترهایی که از قضای روزگار قدشان هم بلند نیست و پاشنه تخت هم دارند، این ها خیلی دوست داشتنی اند. یعنی می خواهم بگویم که اصلا خودِ خودِ ترکیب قد کوتاه و پاشنه تخت دقیقا چیزی ست که باعث دوست داشتنی شدن این آدم ها شده.

دخترهای پاشنه تخت آنقدر اعتماد به نفس دارند که نیازی نبینند قد مصنوعی به دنباله قد خودشان اضافه کنند. آلل نمکی بودن به صورت دیفالت توی تنظیماتشان وجود دارد* و قابلیت این را دارند که مثلا با ورود یک سوسک به کلاس جلوی چشم همه همکلاسیهایشان از صندلی بروند بالا و از بین دو تا صندلی جست بزنند. با ضریب اطمینان نود درصد می توانم بگویم که این دسته دخترها " هم رگ و ریشه " اند.

* : می خواستم بنویسم الل نمکی بودن و پاشنه تخت پوشی شان همزمان به ارث می رسد. دو تا از دکتر های آینده مملکت هر چقدر فکر کردند یادشان نیامد که اصطلاح ژنتیکی این پدیده چه بود! خدایا خودت اشفع کل مریض D: